Köyümüzde Ilkler
1970 yılı YSE köye 4 adet çeşme yaptı .
1972 Yılında elektrik geldi.
1974 kamyon köye Hacı ERDOĞAN Süleyman ÖZCAN Cemal DEMİR ortaklığı ile köyle tanıştı.
19 Köy televizyon ile tanıştı. Celal DÖLEK aldı.
1979 yılında Kışlalar orta okulu üç köy için (KUYULUKIŞLA İĞDELİKIŞLA BÜYÜKKIŞLA) yapıldı.
1985 yılında tekrar muhtarlığa telefon bağlandı.Muhtar Hakkı TUYGAR.
1988 Güneş enerjisinden yararlanma Şahin ŞANAL ile başladı.
Ayrıca köyümüzde hemen hemen her evde güneş enerjisi bulunmaktadır.
1991 yılında telefon evlere bağlandı.
İlk öğretmenliği(eğitmen olarak) Süleyman DÖLEK yapmıştır.
Zekeriya ÖZCAN Hatice DÖLEK(Kaçkın) Selvi KONCA ( hacının Osman ın anası)torununun torununu gören kişi oldular.
Köyümüzün ilk ve tek nalbantlığını ve baytarlığını Osman GOSTALAK yapmıştır.
1995 yılında Kuyulukışla köyü derneği
Köyümüz 24 saat güvenlik kamerası ile izlenmektedir.
Köyün en uzun yaşayan kişisi Selvi KONCA (Hacının Osman ın Annesi) 110 yıl civarında yaşadığı tahmin edilmektedir.
KÖYÜMÜZÜN MUHTARLARI
Sıralama hizmet yılına göre yapılmıştır:
Osman DEMİR(Osman ağa) 25 yıl
Kamil DOĞAN 15 yıl
İbrahim DÖLEK 5 yıl
Ali ŞAHİN (Omar ın Ali) 5 yıl
Hacı ERDOĞAN 5 yıl
Hakkı TUYGAR 5 yıl
Abdil İŞÇİ(Hacı Köse’nin babası) 5 yıl
Mehmet DOĞAN.( Mehmet çavuş Recep Doğan’ın babası) 5 yıl
İbrahim DOĞAN(Recep Doğan’ın kardeşi) 5 yıl
Yaşar KONCA 5 yıl
Osman TUYGAR ( Almanya ya gittiği için 3 yıl kadar yaptı) 3 yıl
Mehmet BİLEN ( Osman TUYGAR dan kalan seneyi tamamladı) 2 yıl
Mehmet Mustafa ŞAHAN(şuan ki muhtar)
Köyümüzde köy bekçi liğini Arif ŞANAL ve Paşa SÖYLEMEZ yapmışlar köy düğünlerinin en iyi kahvesini Arif ŞANAL yaparmış.
GELENEKLERİMİZ
Şimdi yapılmamasına rağmen eskiden köyümüzde yapılan bazı gelenek ve adetler vardı.
Köyümüzde yeni nişanlananların nişan merasimi çıkartma adı verilen duyuru ile köye ve çevre köylere duyurulurdu.
Eskiden düğünler bir hafta sürerdi. Bayrak kaldırma ile başlayan düğün gelin çıkarmayla son bulurdu. Düğünün başlamasıyla birlikte düğün evi tam bir şenlik yeriydi. Civar köylerden gelenler düğün boyunca köyde misafir edilirdi. Düğün adetlerine gelince güreş yapma, at yarışı, kelle aşırma, sinsin, güvey(damat) donatılması gibi adetler vardı birinci gelenlere koyun keçi dana gibi hediyeler verilirdi.
Köyümüzde gençlerin oynadığı bazı oyun isimleri:
Kemikçi kümükçü, çor, azıtmaç, at güden, viçviç, uzun eşek gibi oyunlar
Kışları ise evlerde masal ve hikaye anlatımlarının yanı sıra bir evde, fincan, beş taş,on taş, gibi oyunlar oynanırdı.
2009 nisan ayında birincisi yapılan 2010 yılında mayıs haziran gibi planlanan köy buluşması Kuyulukışla şenlikleri de sayılabilir.
KÖYÜMÜZDE PEKMEZ KAYNATMA
Köyümüzün ve tüm yurdumuzun yemekten vaz geçemediği pekmezin yapılışı.
Pekmez siyah ve beyaz üzümden yapılır.Tam olgunlaşan üzümler son baharda bağdan toplanarak evlerde bulunan şıra hane denilen küçük haftlarda üzerine pekmez toprağı atılarak(bu toprak en iyi ÖZKONAK ta olur) doldurulur. Yakılmak için Önceden kesilip hazırlanan çalı ve söğüt dalları ile kaynatılmaya başlanır.Börtleme adı verilen ilk kaynama yapıldıktan sonra kaynayan pekmez tortusunun tabana çökmesi için derin kaplara konur.Dinlenen pekmez tekrar süzülerek yeniden kaynatılmak üzere leğene doldurulur.dört beş saat daha kaynatılır.Pekmez kokusu ve rengi pekmezin hazır hale geldiğinin işaretidir.Kaynayan pekmez (eskiden küplere günümüzde ) plastik bidonlara doldurulur, yenmeye hazır hale gelir .Pekmez köylerde her vakit yenir,pekmez turşu peynir ile yenir ayrıca tahin veya yoğurtla karıştırılarak ta yenir.AFİYET OLSUN ama mutlaka KUYULU KIŞLA pekmezi olsun.(taklitlerinden sakının)
KÖYÜMÜZÜN GELİR KAYNAKLARI
Köyümüz ziraat ve hayvancılıkla uğraşırdı . Köyde hemen hemen her evde bir traktör vardı. Bir ara nakliye işi yapılmaya başlandı 10 a yakın kamyon vardı. 3 adet biriket imalathanesi vardı. Ancak köylüler gelişme ve makineleşmeye ayak uyduramayınca hepsi kaybolup gitti ancak Avrupa kapılarını Türkiye ye açmasıyla birlikte Başını Rasim DÖLEK in çektiği 1961 yılında Avrupa yolculuğu başladı.Şuanda 100 haneden fazla köylümüz Avrupa’da bulunmaktadır.Yine 120 hanenin üzerinde ANKARA da ikamet eden köylümüz bulunmaktadır. Eskiden damların akmaması için çorak atılırdı buda köyümüzde iyi ve kaliteli çorak olduğu için diğer köylere satılarak köy bütçesine katkı sağlanır dı. Netice itibarıyla köylümüz kendi yağı ile kavrulacak kadar gelire sahiptir.
KÖYÜMÜZÜN MUHİT İSİMLERİ
Yer isimleri kullanılan adına göre yazılmışır
Ağılın üstü
Ağ depenin dibi
Arkaç
Arkaç tarla,
Ağ kayanın önü
KÖYÜMÜZDE KULLANILAN BAZI KELİMELER
Her iç Anadolu yöresinde görülmekte beraber köyümüzde eskiden çokça kullanılan şimdi unutulmaya yüz tutmuş bazı kelimeler :
ALDAAL - Al getir
ALEN - Dur , bekle
ALAMAÇ ETMEK - Küçük çapta ateş yakmak
ABA - Ana , anne
AYRIĞSI - Farklı
ACER - Yeni
ABARİİ - Bir şaşkınlık ifadesi toplamada kullanılan
ANADUT - Ekin saplarını toplayan üç parmaklı tarım aleti
AĞ PAKLA - Kuru fasulye
BAĞIDAN - Biraz önce
BECEK - Tarla bağ ve benzeri köşesi
BILDIR - Geçen yıl
BİBİ - Hala
BELKİM - Belki
BESMEÇ - Bazlama
BERİ BANZER DAAL - Eşi benzeri olmayan
BİLİK - Civciv den büyük tavuk yavrusu
BOSTAN - Karpuz
CARBIK - Sincap türü
CINCIK - Kırılmış çanak çömlek parçası
CİNGİL - Yoğur süt koymak bakır alüminyum kap
CULUK - Hindi
ÇAŞARATLI - Dağınık perişan vaziyette olan
ÇİNİK - Kilenin dört de biri ölçü aleti
ÇETİK - Bir tür ayakkabı
ÇARPANAM ÇARK ÇALIYO - Telaşım başımdan aşıyor
ÇELTEK - Çoban yardımcısı
ÇİMMEK - Suya girmek
ÇİRTMEK - Rendelemek
ÇÖMÇE - Kepçe
ÇÖRTEN - Yağmur oluğu
ÇIRPI - Çalı söğüt parçacıkları
DEVRAMEL - Ayçiçeği
DEŞİRMEK - Toplamak
DİYNEK - Değnek , sopa
DİŞLİ - Dirgen
DULDA - Sığınılacak yer
ELLAM - Her halde , galiba
ERTLEŞMEK - Aksileşmek
ESSAĞMI - Doğru mu
ELDESTİ - Testinin küçüğü su taşıma kabı
ELLİK - Sahur
EMİŞ KARIŞ OLMAK - Akraba olmak
GIRMIZI - Domates
GADASINI ALDIĞIM - Bir yalvarış şekli
GARIK Domates ve salatalık ekmek için ayrılan yer
GAVURGA - Çetene ve buğdayın saçta kavrulmasıyla oluşan bir çerez
GEVER ÇALMAK - Suyun yatağını değiştirmek
GOP GOP - Koş kaç
GO GU - Yeşile çalan bir renk( gö domates, gö koruk)
GUVA - Kova
GOMA - Dokunma, yapma , etme
HELKE - Bakırdan yapılan su ve süt kovası
HAYAT - Avlu
HALEŞEN DÜMEK - Kavga etmek
İLAANÇE - Leğenin küçüğü ( bakır alüminyum kap)
KASE - Su kabı( maşrapa)
KANDAK - Gölet halinde küçük su birikintisi(10 metrekare)
KELİ - Tarla sınırı
KOSNÜ - Köstebek
KIRMIZI- DOMATIS
KOPELEK - Mantar
KUMPÜR KUMBÜR - Patates
KUNDE - Her gün
KÜPECİK - Küpten küçük çömlekten büyük toprak kap
MAYĞAR - Rezil kepaze
MÜZÜMSÜZ - Beceriksiz , lüzumsuz
MAŞALAMA - Soğan fasülye vb. ekmek için hazırlanan yer
MECEK - Bel ve kürek temizlemede kullanılan yassı demir
MERTLEMEK - Atlamak , zıplamak
MİTDİRDEMEK - Yerinde duramamak
NAVAAT - Ne zaman , ne vakit
NÖRÜYON - Ne yapıyorsun , nasılsın
OBUYARŞI - Obaya, ele başkasına karşı( bir ayıplama) sözü
ÖTUUN - Geçen gün
ÖTE GİT- İLERİ GİT DEMEK
ÖTEBERİ - Malzeme , eşya
ÖYÜN - Yemek
PAKLA- FASÜLYE
PÜRÇÜKLÜ - Havuç
PÜSSÜK - KEDİ
SINDI - Makas
SAVUŞTURMAK - Misafiri yolcu etmek
SAYIMI - Doğrumu gerçek mi?
URUPLA - Şiniğin sekizde biri olan ölçü aleti
ÜZLÜK - Yoğurt pekmez koymak için çamurdan yapılma kap
YADIRĞI - Tanıdık olmayan , yabancı
YALIIK - Mendil
YILINUKEN - Her gün devamlı
YUMUŞ TUTMAK - İş yapmak nasihat tutmak
YAZAAR - Herhalde
YAZI - Arazi
ZERDELİ - Kayısı ağacı ve meyvesi
ALDAAL - Al getir
ALEN - Dur , bekle
ALAMAÇ ETMEK - Küçük çapta ateş yakmak
ABA - Ana , anne
AYRIĞSI - Farklı
ACER - Yeni
ABARİİ - Bir şaşkınlık ifadesi toplamada kullanılan
ANADUT - Ekin saplarını toplayan üç parmaklı tarım aleti
AĞ PAKLA - Kuru fasulye
BAĞIDAN - Biraz önce
BECEK - Tarla bağ ve benzeri köşesi
BILDIR - Geçen yıl
BİBİ - Hala
BELKİM - Belki
BESMEÇ - Bazlama
BERİ BANZER DAAL - Eşi benzeri olmayan
BİLİK - Civciv den büyük tavuk yavrusu
BOSTAN - Karpuz
CARBIK - Sincap türü
CINCIK - Kırılmış çanak çömlek parçası
CİNGİL - Yoğur süt koymak bakır alüminyum kap
CULUK - Hindi
ÇAŞARATLI - Dağınık perişan vaziyette olan
ÇİNİK - Kilenin dört de biri ölçü aleti
ÇETİK - Bir tür ayakkabı
ÇARPANAM ÇARK ÇALIYO - Telaşım başımdan aşıyor
ÇELTEK - Çoban yardımcısı
ÇİMMEK - Suya girmek
ÇİRTMEK - Rendelemek
ÇÖMÇE - Kepçe
ÇÖRTEN - Yağmur oluğu
ÇIRPI - Çalı söğüt parçacıkları
DEVRAMEL - Ayçiçeği
DEŞİRMEK - Toplamak
DİYNEK - Değnek , sopa
DİŞLİ - Dirgen
DULDA - Sığınılacak yer
ELLAM - Her halde , galiba
ERTLEŞMEK - Aksileşmek
ESSAĞMI - Doğru mu
ELDESTİ - Testinin küçüğü su taşıma kabı
ELLİK - Sahur
EMİŞ KARIŞ OLMAK - Akraba olmak
GIRMIZI - Domates
GADASINI ALDIĞIM - Bir yalvarış şekli
GARIK Domates ve salatalık ekmek için ayrılan yer
GAVURGA - Çetene ve buğdayın saçta kavrulmasıyla oluşan bir çerez
GEVER ÇALMAK - Suyun yatağını değiştirmek
GOP GOP - Koş kaç
GO GU - Yeşile çalan bir renk( gö domates, gö koruk)
GUVA - Kova
GOMA - Dokunma, yapma , etme
HELKE - Bakırdan yapılan su ve süt kovası
HAYAT - Avlu
HALEŞEN DÜMEK - Kavga etmek
İLAANÇE - Leğenin küçüğü ( bakır alüminyum kap)
KASE - Su kabı( maşrapa)
KANDAK - Gölet halinde küçük su birikintisi(10 metrekare)
KELİ - Tarla sınırı
KOSNÜ - Köstebek
KIRMIZI- DOMATIS
KOPELEK - Mantar
KUMPÜR KUMBÜR - Patates
KUNDE - Her gün
KÜPECİK - Küpten küçük çömlekten büyük toprak kap
MAYĞAR - Rezil kepaze
MÜZÜMSÜZ - Beceriksiz , lüzumsuz
MAŞALAMA - Soğan fasülye vb. ekmek için hazırlanan yer
MECEK - Bel ve kürek temizlemede kullanılan yassı demir
MERTLEMEK - Atlamak , zıplamak
MİTDİRDEMEK - Yerinde duramamak
NAVAAT - Ne zaman , ne vakit
NÖRÜYON - Ne yapıyorsun , nasılsın
OBUYARŞI - Obaya, ele başkasına karşı( bir ayıplama) sözü
ÖTUUN - Geçen gün
ÖTE GİT- İLERİ GİT DEMEK
ÖTEBERİ - Malzeme , eşya
ÖYÜN - Yemek
PAKLA- FASÜLYE
PÜRÇÜKLÜ - Havuç
PÜSSÜK - KEDİ
SINDI - Makas
SAVUŞTURMAK - Misafiri yolcu etmek
SAYIMI - Doğrumu gerçek mi?
URUPLA - Şiniğin sekizde biri olan ölçü aleti
ÜZLÜK - Yoğurt pekmez koymak için çamurdan yapılma kap
YADIRĞI - Tanıdık olmayan , yabancı
YALIIK - Mendil
YILINUKEN - Her gün devamlı
YUMUŞ TUTMAK - İş yapmak nasihat tutmak
YAZAAR - Herhalde
YAZI - Arazi
ZERDELİ - Kayısı ağacı ve meyvesi
Tarihce ve Genel Bilgiler
Muhtar : Mehmet Mustafa ŞAHAN
Nüfus : 2008 yılında 61 kişi (35 kadın - 26 erkek) 26 Hane
2000 yılında 79 kişi
1997 yılında 84 kişi
Posta Kodu : 50500
Rakım : 1060 m
İlçeye uzaklığı : 24 km
İle uzaklığı : 40 km
Koordinatlar : Enlem ; 38.8793 kuzey
Boylam ; 34.7345 doğu
Köyümüzde cami ve lojmanı birde köy evi bulunmaktadır.
Doğusunda ;ÖZKONAK kasabası Batısında ;İĞDELİKIŞLA ,BÜYÜKKIŞLA köyleri
Güneyinde ; AYHAN lar ve GÜMÜŞYAZI köyleri
Kuzeyinde ; SARILAR kasabası bulunmaktadır.
ULAŞIM
Köye ulaşım çok kolaydır.Ulaşım kuzey,güney ve batı yönlerindendir.Kuzey ulaşımı ANKARA KAYSERİ yolu üzerinden olup TOPAKLI SARILAR üzerinden köye girilir.Güney ulaşımı NEVŞEHİR AVANOS AYHAN lar köyü yada NEVŞEHİR GÜLŞEHİR ,YEŞİLÖZ köyü GÜMÜŞYAZI köyü üzerinden.Batı ulaşımı ANKARA dan gelen için KIRŞEHİR,HACIBEKTAŞ BÜYÜKKIŞLA köyünden köye girilir.Ayrıca köye ulaşım tamamen asfalt yollarla yapılmaktadır.
COĞRAFİ KONUM
38.8793 kuzey enleminde ve 34.7345 doğu boylamında , denizden yüksekliği 1060 metre olan köyümüz düz bir arazi yapısına sahiptir.Tipik bir karasal iklimin (yazları sıcak ve kurak kışları soğuk ve yağışlı) görüldüğü köyümüzde daha önceleri çokça yetiştirilen buğday , arpa üzüm ve sebzenin artık yetiştirilmediği iklimin ve göçten dolayı azalan nüfusun etkisiyle sadece bir miktar buğday ve üzüm kaldığı ve üzümden pekmez elde edildiği malumdur.. Dağlık ve ormanlık bir alana sahip olmayan köyümüzde hayvancılıkta bitme noktasına gelmiştir.
KUYULUKIŞLA KÖYÜ TARİHİ - RİVAYET ODUR Kİ!
Köyümüzün geçmişi ; Oğuzların Boz-Oklar kolunun Gün-Han Oğullarına tabi olan BAYAT BOYU’ na dayanmaktadır. Tarihte Dede Korkut (Korkut Ata) , Şair Fuzuli gibi önemli şahsiyetler yetiştirmiş olan , ‘’devleti ve nimeti bol , devlet ve nimet sahibi ‘’ manasına gelen Bayatların sembolü şahindi. Diğer Oğuz boyları gibi Sir i-derya (Seyhun) Nehri kıyılarında ve kuzeydeki bozkırlarda yaşayan Bayat Boyu İslamiyet’in kabulünden sonra bir kısmı 11.yüzyılda Selçuklu Hükümdarları idaresinde Horasan ve İran üzerinden Anadolu’ya ve Suriye’ye gelirler , diğer oymak ve boylarda 13.yüzyılda Büyük göçün ve Moğol istilasının etkisiyle Irak ve Suriye’ ye gelirler. Buralarda bazı siyasi hadiselere katılıp , büyük bir ihtimalle Dulkadirli Beyliğini kurdular. Buradan önce Maraş ve Elbistan bölgesine , sonra diğer Türkmen boyları ile beraber 15. yüzyılın başlarında da Yozgat ve komşu yörelerde Bozok oymaklarına yerleşirler. Yerleşik hayata geçtikten sonra da uzunca bir müddet yaylaya çıkma geleneğini bırakmadılar . Bayatların bir kısmı kışın Kuzey Suriye’ye ve Şam’a gittikleri için Şam Bayatı adını aldılar. Hayvancılıkla uğraşan Cins atlar yetiştirip çiftçilik yapan Bayatlar yaylak (yazlık) olarak Maraş ve civarı , kışlak (kışlık) olarak Şam’ı kullandılar. Şam’da halen bayat mahallesi diye bir bölgenin olduğu bilinmektedir.Hatta Şamdan gitmeye karar veren Bayat Boyuna ; ‘’ Dağlık ve keklik öten yerde durmayın , Saz biten , kaz öten yerde konaklayın ‘’ demişler. Şamdan önce Maraşa yerleşip oradan dağılırlar.
Anadolu’da kalan Bayatlar, Pehlivanlı ve Reyhanlı gibi güçlü obalar olarak hayatlarını sürdürdüler. 17. yüzyılda Bayat obalarından çoğu Pehlivanların geri kalanları da Reyhanlıların etrafında toplandılar. Böylece 18. yüzyılda Pehlivanlılar 15.000 çadıra sahip güçlü bir oymak halinde Bozokta (Yozgat ) oturdular.
19. yüzyılda Pehlivanlıların çoğu Yozgat-Ankara arasındaki yöreye yerleşirler. Bugün halen Anadolu’nun bazı bölgelerinde Bayat , Şambayat ismiyle anılan yerleşim alanları bulunmaktadır
Şam Bayat boyuna bağlı olan ;
Yahyalu Yörüklerinin 1613 yıllarında Kayseri civarına,
Bekdik Aşiretinin ;1700 yıllarında Kırşehir, Nevşehir, Kaman, Aksaray bölgesine.
Kuzu Güdenli Oymağının ; 19.yüzyılda Kayseri’nin Kucakkışla (Akkışla) yöresine
Boynu İnceli Tükmenleri grubu ; 1750 yılların da Maraş’tan ; Nevşehir ve köylerine Yabanlı Aşiretinin ; 1700–1750 yılları arasında Maraş tan ; Akkışla , Topaklı , Kozaklı civarına
Avşar’ dan Gaffarlular’ ın ; Nevşehir Kozaklı Kayaaltı bölgesine yerleştikleri bilinmektedir.
Muhtemeldir ki ! Yukarıda ki aşiretler (hangisi olduğu bilinmemekte) arasından 6- 7 hanelik bir gurup önce Kayapınar mevki civarına sonra Zank ve de Göçyolu mevkiine daha çok kısa bir müddet Barak ‘ta ki kömler civarına sonrada Karabağ mevkine yerleşir. Rivayete göre bir müddet yazları yayla (yaylak) olarak karabağ kışları (kışlak) olarak şu anda köyümüzün bulunduğu yeri kullanır. Hatta İsmail Güneş in evinden başlayıp Yaşar Özcan ın evinin bulunduğu yere kadar dere hizasında kömlerin , inlerin ,kayadamlarının, magaralara türü şeylerinin olup ilk olarak olara yerleştiği hatta geçen kervanları göçleri soymak için buraları kullandığı söylemleri vardır. Kuyu adı ;köyün ortasında girişte ki dere hacının söğüdü denen büyük bir söğüt agacı olduğu içinde büyükçe bir kuyu olduğu köyün su ihtiyacını buradan karşıladığı bilinip köy adının kuyu kısmı buradan ; kışla adı konusunda ise iki rivayet olup birincisi yaylak olarak karabag kışlak olarak köyün bulunduğu yer kullanıldığı için kışlak yerleşince kışla olmuş, ikincisi ; kanlıkaya mevkinde geçen kervanları soyduğu , Büyükkışla köyünde (üçüncü rivayet kışla varmış)ve bizim köy de bir karakol olduğu hatta bizim köyde ki karakolda Bagler sülalesinden İsmail Bağın durduğu ; bu iki köyde ki karakolun kapanmasıyla kışla adının ordan kaldığı sanılmaktadır. İlk başka köye gelen 7 hanelik sülalenin ; Hacının Evi (koncalar) , Çakırlar (özcanlar) , Bağler (bilenler) , Medikler (işçiler) , Hamzalar. Alini Evi , İncesülükler olduğu daha sonra diğerlerinin bu sülalelerden bölündüğü sanılmaktadır. Ayrıca daha sonra başka sülalelerde köye gelip yerleşmişlerdir. Bir rivayete göre de bize ŞAMBAYATI denen beş köy olduğu Büyükkışla İğdelikışla Kuyulukışla Aşağıbarak Yukarı barak olarak ayrıldığı düşüncesi vardır. Düşük bir ihtimale göre Ayhanlar da bu gruptan ayrılmıştır.
Osmanlı Devletinin 1840 yıllarında ki kayıtlarda Nevşehir bölgesinin Yozgat Vilayeti (eyaleti) Niğde Muhassıllığına (vergi toplayan il) bağlı olduğu , 1847 ‘deki idari yapılanmada ; Nevşehir , Konya Vilayetine bağlı livalardan (sancak) biri haline getirildiği , 1849 kayıtlarında merkezin Niğde’ ye taşınmasından söz edildiği bilinmektedir. 1867 Vilayet Nizamnamesine (iller kanunu)göre Nevşehir livası(sancak) kazaya(ilçe) dönüştürülerek Konya Vilayetinin Niğde Sancağına bağlanmıştır. Bu dönemde Niğde Sancağının Nevşehir , Ürgüp , Aksaray , Kırşehir ve Yahyalı olmak üzere beş kazası bulunmaktadır.1867’ den 1918 yılına kadar Nevşehir’in idari statüsünde bir değişme olmayıp buna karşın 1896 yılında Arapsun (Gülşehir) Niğde Sancağına bağlı bir kaza haline getirilir , bu yıllarda köyün Gülşehir e( GÜLŞEHİR TAPUDA KÖY KAYITLARI MEVCUD) bağlı idi. Kısa bir süre sonra Avanos a baglanıp ; Avanos ise Ankara Vilayetinin Kırşehir Sancağına bağlı bir kaza haline getirilir. Hacıbektaş ise Ankara Vilayetinin Kırşehir Sancağına bağlı bir nahiye(kasaba) durumundadır. Yani 1954 yılına kadar Kırşehir’e bağlı olan köyümüz 20 temmuz 1954 yılında Nevşehir’in il olması ile ; Nevşehir ilinin Avanos ilçesine bağlanarak bugünkü idari statüsünü almıştır.
Köyümüzün gelenek görenek adetler tarihi yerleri açısından değerlendirildiğinde çokta kendisine has bir özelliğinin olmadığı görülüp tarihinin çokta eski olmadığı düşünülmektedir. Resmi belgelerde de 1850 yıllarından başlamaktadır köyümüzün kayıtları.
1950 li yıllarından sonra da kendi halinde olup tarihi bir hadisenin yaşanmadığı köyümüzde 1980’ lerde nüfuz 300’lere çıkıp 1990’ lardan sonra başlayan göç olayı ile nüfuz hızla düşmüş : 1997 ‘ de 84 kişi olan köy , 2000 yılında 79 kişi , 2008 yılında da 61 ‘e düşmüştür .
BUNLARI BİLİYORMUYDUNUZ ?
KÖYÜMÜZDE YAPILAN İLKLER
Kesin olarak bilinmemekle birlikte köyümüzde yapılan ilklerin tarihleri aşağıya çıkartılmıştır.
Köyde ilk okul 1930 lu yıllarda şimdiki caminin avlusunun altında kayadan oyma yerde idi.
Köyümüze ilk su köyün önündeki çeşme 19 tarihinde yapıldı.
Köyümüze ilk muhtar
İlk okul 19 50 li yıllarda şu an imam lojmanı olan yere 1966 da şimdiki bulunduğu yere yapıldı.
1961 Köyümüzden Avrupa ya ilk giden Rasim DÖLEK oldu
1963 köyde ilk bakkalı Şakir ÖZCAN tarafından açıldı.
1964 Yılında Osman TUYGAR ve Adif (Arif) DEMİR in ortak aldığı (gazla çalışan tarla kuşu) traktörle tanıştı
1965 yılında köy telefonla Osman TUYGAR ın muhtarlığında tanıştı.Özkonak (Genezin) karakolu arası görüşülürdü.
1965 minare nin yapılışı Osman TUYGAR ın muhrarlında yapılmıştır
1967 köy çoraktan kurtulup çatıyla tanıştı Memili SÖĞÜT yaptırdı.
1970 Yılında minibüs yolculuğu Hacı ERDOĞAN ile başladı. Köy ile Gülşehir arası .
1970 şimdiki caminin yapılışı
İlk camii şimdiki avlunun olduğu yerde idi.
Nüfus : 2008 yılında 61 kişi (35 kadın - 26 erkek) 26 Hane
2000 yılında 79 kişi
1997 yılında 84 kişi
Posta Kodu : 50500
Rakım : 1060 m
İlçeye uzaklığı : 24 km
İle uzaklığı : 40 km
Koordinatlar : Enlem ; 38.8793 kuzey
Boylam ; 34.7345 doğu
Köyümüzde cami ve lojmanı birde köy evi bulunmaktadır.
Doğusunda ;ÖZKONAK kasabası Batısında ;İĞDELİKIŞLA ,BÜYÜKKIŞLA köyleri
Güneyinde ; AYHAN lar ve GÜMÜŞYAZI köyleri
Kuzeyinde ; SARILAR kasabası bulunmaktadır.
ULAŞIM
Köye ulaşım çok kolaydır.Ulaşım kuzey,güney ve batı yönlerindendir.Kuzey ulaşımı ANKARA KAYSERİ yolu üzerinden olup TOPAKLI SARILAR üzerinden köye girilir.Güney ulaşımı NEVŞEHİR AVANOS AYHAN lar köyü yada NEVŞEHİR GÜLŞEHİR ,YEŞİLÖZ köyü GÜMÜŞYAZI köyü üzerinden.Batı ulaşımı ANKARA dan gelen için KIRŞEHİR,HACIBEKTAŞ BÜYÜKKIŞLA köyünden köye girilir.Ayrıca köye ulaşım tamamen asfalt yollarla yapılmaktadır.
COĞRAFİ KONUM
38.8793 kuzey enleminde ve 34.7345 doğu boylamında , denizden yüksekliği 1060 metre olan köyümüz düz bir arazi yapısına sahiptir.Tipik bir karasal iklimin (yazları sıcak ve kurak kışları soğuk ve yağışlı) görüldüğü köyümüzde daha önceleri çokça yetiştirilen buğday , arpa üzüm ve sebzenin artık yetiştirilmediği iklimin ve göçten dolayı azalan nüfusun etkisiyle sadece bir miktar buğday ve üzüm kaldığı ve üzümden pekmez elde edildiği malumdur.. Dağlık ve ormanlık bir alana sahip olmayan köyümüzde hayvancılıkta bitme noktasına gelmiştir.
KUYULUKIŞLA KÖYÜ TARİHİ - RİVAYET ODUR Kİ!
Köyümüzün geçmişi ; Oğuzların Boz-Oklar kolunun Gün-Han Oğullarına tabi olan BAYAT BOYU’ na dayanmaktadır. Tarihte Dede Korkut (Korkut Ata) , Şair Fuzuli gibi önemli şahsiyetler yetiştirmiş olan , ‘’devleti ve nimeti bol , devlet ve nimet sahibi ‘’ manasına gelen Bayatların sembolü şahindi. Diğer Oğuz boyları gibi Sir i-derya (Seyhun) Nehri kıyılarında ve kuzeydeki bozkırlarda yaşayan Bayat Boyu İslamiyet’in kabulünden sonra bir kısmı 11.yüzyılda Selçuklu Hükümdarları idaresinde Horasan ve İran üzerinden Anadolu’ya ve Suriye’ye gelirler , diğer oymak ve boylarda 13.yüzyılda Büyük göçün ve Moğol istilasının etkisiyle Irak ve Suriye’ ye gelirler. Buralarda bazı siyasi hadiselere katılıp , büyük bir ihtimalle Dulkadirli Beyliğini kurdular. Buradan önce Maraş ve Elbistan bölgesine , sonra diğer Türkmen boyları ile beraber 15. yüzyılın başlarında da Yozgat ve komşu yörelerde Bozok oymaklarına yerleşirler. Yerleşik hayata geçtikten sonra da uzunca bir müddet yaylaya çıkma geleneğini bırakmadılar . Bayatların bir kısmı kışın Kuzey Suriye’ye ve Şam’a gittikleri için Şam Bayatı adını aldılar. Hayvancılıkla uğraşan Cins atlar yetiştirip çiftçilik yapan Bayatlar yaylak (yazlık) olarak Maraş ve civarı , kışlak (kışlık) olarak Şam’ı kullandılar. Şam’da halen bayat mahallesi diye bir bölgenin olduğu bilinmektedir.Hatta Şamdan gitmeye karar veren Bayat Boyuna ; ‘’ Dağlık ve keklik öten yerde durmayın , Saz biten , kaz öten yerde konaklayın ‘’ demişler. Şamdan önce Maraşa yerleşip oradan dağılırlar.
Anadolu’da kalan Bayatlar, Pehlivanlı ve Reyhanlı gibi güçlü obalar olarak hayatlarını sürdürdüler. 17. yüzyılda Bayat obalarından çoğu Pehlivanların geri kalanları da Reyhanlıların etrafında toplandılar. Böylece 18. yüzyılda Pehlivanlılar 15.000 çadıra sahip güçlü bir oymak halinde Bozokta (Yozgat ) oturdular.
19. yüzyılda Pehlivanlıların çoğu Yozgat-Ankara arasındaki yöreye yerleşirler. Bugün halen Anadolu’nun bazı bölgelerinde Bayat , Şambayat ismiyle anılan yerleşim alanları bulunmaktadır
Şam Bayat boyuna bağlı olan ;
Yahyalu Yörüklerinin 1613 yıllarında Kayseri civarına,
Bekdik Aşiretinin ;1700 yıllarında Kırşehir, Nevşehir, Kaman, Aksaray bölgesine.
Kuzu Güdenli Oymağının ; 19.yüzyılda Kayseri’nin Kucakkışla (Akkışla) yöresine
Boynu İnceli Tükmenleri grubu ; 1750 yılların da Maraş’tan ; Nevşehir ve köylerine Yabanlı Aşiretinin ; 1700–1750 yılları arasında Maraş tan ; Akkışla , Topaklı , Kozaklı civarına
Avşar’ dan Gaffarlular’ ın ; Nevşehir Kozaklı Kayaaltı bölgesine yerleştikleri bilinmektedir.
Muhtemeldir ki ! Yukarıda ki aşiretler (hangisi olduğu bilinmemekte) arasından 6- 7 hanelik bir gurup önce Kayapınar mevki civarına sonra Zank ve de Göçyolu mevkiine daha çok kısa bir müddet Barak ‘ta ki kömler civarına sonrada Karabağ mevkine yerleşir. Rivayete göre bir müddet yazları yayla (yaylak) olarak karabağ kışları (kışlak) olarak şu anda köyümüzün bulunduğu yeri kullanır. Hatta İsmail Güneş in evinden başlayıp Yaşar Özcan ın evinin bulunduğu yere kadar dere hizasında kömlerin , inlerin ,kayadamlarının, magaralara türü şeylerinin olup ilk olarak olara yerleştiği hatta geçen kervanları göçleri soymak için buraları kullandığı söylemleri vardır. Kuyu adı ;köyün ortasında girişte ki dere hacının söğüdü denen büyük bir söğüt agacı olduğu içinde büyükçe bir kuyu olduğu köyün su ihtiyacını buradan karşıladığı bilinip köy adının kuyu kısmı buradan ; kışla adı konusunda ise iki rivayet olup birincisi yaylak olarak karabag kışlak olarak köyün bulunduğu yer kullanıldığı için kışlak yerleşince kışla olmuş, ikincisi ; kanlıkaya mevkinde geçen kervanları soyduğu , Büyükkışla köyünde (üçüncü rivayet kışla varmış)ve bizim köy de bir karakol olduğu hatta bizim köyde ki karakolda Bagler sülalesinden İsmail Bağın durduğu ; bu iki köyde ki karakolun kapanmasıyla kışla adının ordan kaldığı sanılmaktadır. İlk başka köye gelen 7 hanelik sülalenin ; Hacının Evi (koncalar) , Çakırlar (özcanlar) , Bağler (bilenler) , Medikler (işçiler) , Hamzalar. Alini Evi , İncesülükler olduğu daha sonra diğerlerinin bu sülalelerden bölündüğü sanılmaktadır. Ayrıca daha sonra başka sülalelerde köye gelip yerleşmişlerdir. Bir rivayete göre de bize ŞAMBAYATI denen beş köy olduğu Büyükkışla İğdelikışla Kuyulukışla Aşağıbarak Yukarı barak olarak ayrıldığı düşüncesi vardır. Düşük bir ihtimale göre Ayhanlar da bu gruptan ayrılmıştır.
Osmanlı Devletinin 1840 yıllarında ki kayıtlarda Nevşehir bölgesinin Yozgat Vilayeti (eyaleti) Niğde Muhassıllığına (vergi toplayan il) bağlı olduğu , 1847 ‘deki idari yapılanmada ; Nevşehir , Konya Vilayetine bağlı livalardan (sancak) biri haline getirildiği , 1849 kayıtlarında merkezin Niğde’ ye taşınmasından söz edildiği bilinmektedir. 1867 Vilayet Nizamnamesine (iller kanunu)göre Nevşehir livası(sancak) kazaya(ilçe) dönüştürülerek Konya Vilayetinin Niğde Sancağına bağlanmıştır. Bu dönemde Niğde Sancağının Nevşehir , Ürgüp , Aksaray , Kırşehir ve Yahyalı olmak üzere beş kazası bulunmaktadır.1867’ den 1918 yılına kadar Nevşehir’in idari statüsünde bir değişme olmayıp buna karşın 1896 yılında Arapsun (Gülşehir) Niğde Sancağına bağlı bir kaza haline getirilir , bu yıllarda köyün Gülşehir e( GÜLŞEHİR TAPUDA KÖY KAYITLARI MEVCUD) bağlı idi. Kısa bir süre sonra Avanos a baglanıp ; Avanos ise Ankara Vilayetinin Kırşehir Sancağına bağlı bir kaza haline getirilir. Hacıbektaş ise Ankara Vilayetinin Kırşehir Sancağına bağlı bir nahiye(kasaba) durumundadır. Yani 1954 yılına kadar Kırşehir’e bağlı olan köyümüz 20 temmuz 1954 yılında Nevşehir’in il olması ile ; Nevşehir ilinin Avanos ilçesine bağlanarak bugünkü idari statüsünü almıştır.
Köyümüzün gelenek görenek adetler tarihi yerleri açısından değerlendirildiğinde çokta kendisine has bir özelliğinin olmadığı görülüp tarihinin çokta eski olmadığı düşünülmektedir. Resmi belgelerde de 1850 yıllarından başlamaktadır köyümüzün kayıtları.
1950 li yıllarından sonra da kendi halinde olup tarihi bir hadisenin yaşanmadığı köyümüzde 1980’ lerde nüfuz 300’lere çıkıp 1990’ lardan sonra başlayan göç olayı ile nüfuz hızla düşmüş : 1997 ‘ de 84 kişi olan köy , 2000 yılında 79 kişi , 2008 yılında da 61 ‘e düşmüştür .
BUNLARI BİLİYORMUYDUNUZ ?
KÖYÜMÜZDE YAPILAN İLKLER
Kesin olarak bilinmemekle birlikte köyümüzde yapılan ilklerin tarihleri aşağıya çıkartılmıştır.
Köyde ilk okul 1930 lu yıllarda şimdiki caminin avlusunun altında kayadan oyma yerde idi.
Köyümüze ilk su köyün önündeki çeşme 19 tarihinde yapıldı.
Köyümüze ilk muhtar
İlk okul 19 50 li yıllarda şu an imam lojmanı olan yere 1966 da şimdiki bulunduğu yere yapıldı.
1961 Köyümüzden Avrupa ya ilk giden Rasim DÖLEK oldu
1963 köyde ilk bakkalı Şakir ÖZCAN tarafından açıldı.
1964 Yılında Osman TUYGAR ve Adif (Arif) DEMİR in ortak aldığı (gazla çalışan tarla kuşu) traktörle tanıştı
1965 yılında köy telefonla Osman TUYGAR ın muhtarlığında tanıştı.Özkonak (Genezin) karakolu arası görüşülürdü.
1965 minare nin yapılışı Osman TUYGAR ın muhrarlında yapılmıştır
1967 köy çoraktan kurtulup çatıyla tanıştı Memili SÖĞÜT yaptırdı.
1970 Yılında minibüs yolculuğu Hacı ERDOĞAN ile başladı. Köy ile Gülşehir arası .
1970 şimdiki caminin yapılışı
İlk camii şimdiki avlunun olduğu yerde idi.
DERNEK ve Yöneticilerimiz
NEVŞEHİR İLİ AVANOS İLÇESİ KUYULUKIŞLA KÖYÜ SOSYAL YARDIMLAŞMA VE DAYANIŞMA DERNEĞİ
ADRES : AYVALI MAHALLESİ SİNEM SOKAK 4/ 6 KEÇİÖREN / ANKARA
TELEFON : 0312 352 86 07
FAKS : 0312 352 86 07
E-MAİL : kuyulukisladernegi@hotmail.com
HESAP NUMARASI :
YÖNETİM KURULU
2008 tarihinde yapılan olağan genel kurul toplantısında mevcut yönetim kurulu aşağıda olduğu gibi belirlenmiştir.
Başkan : Yaşar ÖZCAN
Telefon : 532 656 65 78
Yardımcı : Selahattin ŞANAL
Telefon : 555 634 58 07
Yardımcı : Kadir ERDOĞAN
Telefon : 542 475 07 79
Yardımcı : Şefik DÜZ
Telefon :
Yardımcı : Faruk KONCA
Telefon : 546 680 91 31
e-mail: fkonca@mynet.com
Köy ve Civarı sorumlusu : Cemal ŞANAL
Yurt Dışı sorumlusu : Yusuf ŞAHAN
Nevşehir ili Avanos İlçesi KUYULUKIŞLA Köyü Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği olarak ; 09.06.1994 yılında Dernek tüzük tasdikinin onaylanması ile Bekir DOĞAN’ ın kurucu başkanlığında Cemal DEMİR, Şefik DÜZ, Hamza KAYA , Mehmet TUYGAR, Salip ŞAHİN, Rüştü KAYA’ dan oluşan geçici yönetim kurulu ile ilk adres olarak ; Ayvalı Seval cad. 130/b Keçiören adresinde kurulup ;13.11.1994 tarihinde yapılan genel kurul toplantısı ile Bekir DOĞAN’ın başkanlığında Hüseyin DEMİR Yaşar ÖZCAN , Rüştü KAYA, Salip ŞAHİN den oluşan yönetim kurulu görevine başladı.
10.12.2005 tarihinde yapılan genel kurul toplantısında Cemal DEMİR başkanlığında Mehmet TUYGAR , Şefik DÜZ, Selahattin ŞANAL , Mehmet ŞANAL‘dan oluşan yeni yönetim kurulu oluşturuldu.
11.01.1998 tarihinde Cemal DEMİR başkanlığında Şeref GÜNEŞ, Mehmet TUYGAR, Şefik DÜZ, Selahattin ŞANAL dan oluşan yönetim göreve başladı.
05.03.2000 tarihinde Muzaffer ŞANAL başkanlığında Talat DOĞAN , Kadir ERDOĞAN, Halis BİLEN,Fahrettin TÜRKYILMAZ ‘dan oluşan göreve başladı.
24.03.2002 tarihinde Muzaffer ŞANAL başkanlığında Bekir TÜRKYILMAZ , Kadir ERDOĞAN, Salip ŞAHİN , Erol DÖLEK‘ten oluşan yönetim göreve başladı.
18.04.2004 tarihinde Selçuk DEMİR başkanlığında Erol DÖLEK , Zafer ŞANAL Önder Bilen ,Tuncay Bilen’ den oluşan yönetim göreve başladı.
11.06.2006 tarihinde Selçuk DEMİR Başkanlığında , Zafer ANAL Erol DÖLEK Önder BİLEN , Kamber ÖZCAN ‘dan oluşan yönetim göreve başladı.
27.04.2008 tarihinde Yaşar ÖZCAN başkanlığında Kadir ERDOĞAN , Selahattin ŞANAL, Şefik DÜZ, Faruk KONCA ’dan oluşan yönetim göreve başlamıştır.
10.03.1998 tarihinde dernek merkezi yeni yerine taşınmıştır.
Üyelerin ve köylülerin arasında hemşerilik ve kardeşlik bağlarının kuvvetlendirilmesi ; köy nüfusuna kayıtlı öğrencilere , yardıma muhtaç dullara , yetimlere , cenaze sahiplerine , hasta ve yakınlarına , tabi afete maruz kalmış vb. üyelerine her türlü maddi ve manevi desteğin sağlanması ; köyde ki , yurtdışında ki ve tüm Türkiye de ki hemşerileri ile sosyal ve kültürel ilişkiler kurarak ; köyümüzün kültürünü , örf ve adetlerini yaşatıcı , öğretici , geliştirici birlik beraberlik ve dayanışma ruhu içerisinde yardımlaşmak , geziler , geceler , sergi , kermes , şenlik gibi faaliyetlerde bulunmak amacı ile çalışmalarına başlamıştır .
Köy halkının , dernek üyelerin ve yurt dışındaki köylülerimizin gayretleri birlik ve beraberlik ruhu ve dayanışması ile kiralık olan dernek yerine toplanan yardımlarla ayvalı mah. Sinem sok 4/6 ‘ da ki iki katlı dükkan köy muhtarlığı tüzel kişiliği üzerine satın alınmış gerekli tamir ve tadilatı yapılarak dernek merkezi olarak kullanılmaya başlanmıştır.
18.04.2004 tarihinde Olağan Genel Kurul Toplantısı yapılıp Selçuk DEMİR başkanlığında ; Erol DÖLEK, Zafer ŞANAL , Önder BİLEN , Tuncay BİLEN’ den oluşan yeni yönetim kurulu görevine başlayıp bu görevi 2008 tarihine kadar sürdürmüşlerdir. 2008 de toplanan genel kurul ile de şu anda mevcut bulunan yönetim seçilmiştir.
Dernek faaliyetlerinden bazıları :
köy mezarlığının ağaçlandırılması
Gerede pikniği ,
KUYULUKIÇLA spor kulübü (şu anda kapalı)
KUYULUKIŞLA takvimleri
gençlik kulübü piknikleri ,
dernekte geleneksel cumartesi akşamları KUYULUKIŞLA muhabbet geceleri ,
2009 nisan ayında birincisi yapılan 2010 yılında ise mayıs sonu yada haziran başı gibi planlanıp geleneksel hale getirilmeye planlanan KUYULUKIŞLA köyü buluşmaları ve şenlikleri sayılabilinir
Derneğimizin cep telefonundan toplu mesaj ve bilgilendirme servisi hizmette olup bayram kandil düğün cenaze gibi önemli günlerde üyelerine bilgilendirme yapılmaktadır. Eğer KUYULUKIŞLA derneğinden size mesaj gelmiyorsa lütfen cep telefonlarınızı yada değişen numaralarınızı dernek yönetimine bildiriniz.
Ayrıca e-mail mesaj hattıda hizmete girmiş olup köy ve dernek faaliyetlerinden haberdar olmak için kuyulukısladernegi@hotmail.com’ a üye olup e-mail adresinizi bildirebilirsiniz.